هایپر گلیسمی (افزایش قند خون )
اصولاٌ ، دلیل افزایش قندخون ایناست که بین نیاز و وجود انسولین در بدن نسبت مناسبی برقرارنباشد .
علت افزایش قند خون کمکردن اشتباهی انسولین موردنیاز در سرنگ ، تزریقنکردن ویا فراموشکردن تزریق انسولین ویا رعایت نکردن فاصله بین تزریق وغذا خوردن ( تزریق وبلافاصله بعد از آ ن، خوردن غذا) میتواند ازجمله علل افزایش قند خون باشد . این عوامل بسیار روشن و واضح هستند و غیر از افزایش قندخون در کوتاه مدت مشکل دیگری به وجود نخواهندآورد . تنها در موارد محدودی ، سبب افزایش خطرنا ک قند خون می شوند.
افزایش قند خون گاهی به اغماء دیابتی منجر میشود به این ترتیب که؛ درصورت کمبود انسولین ، در مدت زمان کوتاهی ، میزان قند خون افزایش خواهدیافت . زیرا زمانی که انسولین در بدن کم باشد ، میزان کمتری قند( گلوکز) وارد سلول های بدن میشود . اگر کاهش انسولین بازهم ادامه یابد ، در نتیجه میزان قند خون افزایش بیشتری خواهدیافت و بیمار دیابتی احتمالا ًٌ دچار اغماء خواهدشد . بدون انسولین بدن نمیتواند قند (گلوکز) موجود در بدن را به عنوان انرژی مصرف کند . بهاینترتیب با توجه به نیاز ، از انرژی ذخیرهشده (چربی) استفاده خواهدکرد. برخلاف گلوکز ، چربی همیشه به طور نا قص میسوزد . بر اثر سوخت ناقص چربی ، مواد کتونی و از جمله استون بهوجود میآید که باعث اسیدیشدن خون میشوند .اسیدیشدن خون سبب بروز تهوع واستفراغ و دلدرد میشود . در کنار کلیه که سعی میکنند با دفع استون همراه با ادرار ، حالت اسیدی خون را کاهشدهند، بدن نیز سعی میکند با بکارگیری دستگاه تنفسی با حالات اسیدی خون مبارزه کند . تند شدن تنفس سبب میشود همراه با خروج هوا از ریه ها ، مقدار بیشتری دی اکسید کربن نیز خارج شود . دراین حالت ، تنفس عمیق وسریع خواهد شد تا حدی که فرد مبتلا ، احساس کمبود هوا ( اکسیژن ) میکند . ازدیاد مکررمواد اسیدی در خون ، به کاهش فعالیت سلول های مغزی منجر وکم کم فرد دچار خواب آلودگی میشود و درپی آن بیهوشی واغماء به سراغ دیابتی خواهدآمد . دراین مرحله است که میزان قندخون بهطور جدی افزایش خواهدیافت(قاری نیت،1383 .؛هریس و همکاران،2011) .
2-2-6-2-عوارض دیررس دیابت
– نورپاتی دیابت (عوارض عصبی دیابت )
نورپاتی یا عارضهی عصبی یکی ازمهمترین عوارض دیررس دیابت است . اگر میزان قندخون به مدت طولانی بالا بماند ، گلوکز اضافی خون سبب عوارض وخیمی از جمله نوروپاتی میشود . حدود 5 تا 60 درصد دیابتیها مبتلا به نوروپاتی هستتند . عارضهی نوروپاتی ، بدون درد وپیشرفت آن نیز آرام است . نداشتن درد شاید یک شانس تلقی گردد ! اما درعینحال خطرناک نیز میباشد. بنابراین تمام دیابتیهایی که مدت ابتلای آنان از 10سال میگذرد باید بهطور مرتب ازنظر مشکلات اعصاب معاینه شوند .درافراد مبتلا به دیابت ممکن است عصب وپوشش چربی آن صدمه ببیند. رگ های کوچکی که به اعصاب ، خونرسانی میکنند ممکن است مسدود شوند . در ساختمان اعصاب نیز تغییراتی رخ میدهد و ترکیبات مختلفی به وجود میآید. در برخی موارد امکان دارد نشانه های خطا به مغز منتقل شود ، دربرخی موارد نیز ممکن است هیچ علامتی در طول رشته های عصبی حرکت نکند . بروزآن عارضه ابتدا در نواحی انتهایی اعضای بدن، انگشتانپا و یا دست صورت میگیرد . این نواحی دچار سوزن سوزن ویا مورمورشدن میگردد و در صورت بیتوجهی ، به ازبینرفتن کلی عملکرد سیستم عصبی بهویژه اعصاب حسی منجر میشود وسلولهای عصبی رفتهرفته از بین میرود و بیحسی و گرفتگی عارض می گردد(خزاعی،1372؛ قاری نیت،1383). لينک جزييات بيشتر و دانلود اين پايان نامه:
اثربخشی مداخلات روانشناختی بر شاخصهای سلامت جسمی و روانی بیماران دیابتی نوع2